floyed 理解

 

  如果有一個矩陣D=[d(ij)],其中d(ij)>0表示i城市到j城市的距離。若i與j之間無路可通,那麼d(ij)就是無窮大。又有d(ii)=0。編寫一個程序,通過這個距離矩陣D,把任意兩個城市之間的最短與其行徑的路徑找出來。
     我們可以將問題分解,先找出最短的距離,然後在考慮如何找出對應的行進路線。如何找出最短路徑呢,這裏還是用到動態規劃的知識,對於任何一個城市而言,i到j的最短距離不外乎存在經過i與j之間的k和不經過k兩種可能,所以可以令k=1,2,3,…,n(n是城市的數目),在檢查d(ij)與d(ik)+d(kj)的值;在此d(ik)與d(kj)分別是目前爲止所知道的i到k與k到j的最短距離,因此d(ik)+d(kj)就是i到j經過k的最短距離。所以,若有d(ij)>d(ik)+d(kj),就表示從i出發經過k再到j的距離要比原來的i到j距離短,自然把i到j的d(ij)重寫爲d(ik)+d(kj),每當一個k查完了,d(ij)就是目前的i到j的最短距離。重複這一過程,最後當查完所有的k時,d(ij)裏面存放的就是i到j之間的最短距離了。所以我們就可以用三個for循環把問題搞定了,但是有一個問題需要注意,那就是for循環的嵌套的順序:我們可能隨手就會寫出這樣的程序,但是仔細考慮的話,會發現是有問題的。

                     for(int i=0; i<n; i++)
                           for(int j=0; j<n; j++)
                                for(int k=0; k<n; k++)  
    

     問題出在我們太早的把i-k-j的距離確定下來了,假設一旦找到了i-p-j最短的距離後,i到j就相當處理完了,以後不會在改變了,一旦以後有使i到j的更短的距離時也不能再去更新了,所以結果一定是不對的。所以應當象下面一樣來寫程序:

                    for(int k=0; k<n; k++)
                         for(int i=0; i<n; i++)
                              for(int j=0; j<n; j++)

    這樣作的意義在於固定了k,把所有i到j而經過k的距離找出來,然後象開頭所提到的那樣進行比較和重寫,因爲k是在最外層的,所以會把所有的i到j都處理完後,纔會移動到下一個k,這樣就不會有問題了,看來多層循環的時候,我們一定要當心,否則很容易就弄錯了。
     接下來就要看一看如何找出最短路徑所行經的城市了,這裏要用到另一個矩陣P,它的定義是這樣的:p(ij)的值如果爲p,就表示i到j的最短行經爲i->…->p->j,也就是說p是i到j的最短行徑中的j之前的最後一個城市。P矩陣的初值爲p(ij)=i。有了這個矩陣之後,要找最短路徑就輕而易舉了。對於i到j而言找出p(ij),令爲p,就知道了路徑i->…->p->j;再去找p(ip),如果值爲q,i到p的最短路徑爲i->…->q->p;再去找p(iq),如果值爲r,i到q的最短路徑爲i->…->r->q;所以一再反覆,到了某個p(it)的值爲i時,就表示i到t的最短路徑爲i->t,就會的到答案了,i到j的最短行徑爲i->t->…->q->p->j。因爲上述的算法是從終點到起點的順序找出來的,所以輸出的時候要把它倒過來。
     但是,如何動態的回填P矩陣的值呢?回想一下,當d(ij)>d(ik)+d(kj)時,就要讓i到j的最短路徑改爲走i->…->k->…->j這一條路,但是d(kj)的值是已知的,換句話說,就是k->…->j這條路是已知的,所以k->…->j這條路上j的上一個城市(即p(kj))也是已知的,當然,因爲要改走i->…->k->…->j這一條路,j的上一個城市正好是p(kj)。所以一旦發現d(ij)>d(ik)+d(kj),就把p(kj)存入p(ij)。
   下面是具體的C代碼:
   #include            
   #include            
   #include            
   #define   MAXSIZE   20        

   void  floyd(int [][MAXSIZE], int [][MAXSIZE], int);
   void  display_path(int [][MAXSIZE], int [][MAXSIZE], int);
   void  reverse(int [], int);
   void  readin(int [][MAXSIZE], int *);

   #define   MAXSUM(a, b)   (((a) != INT_MAX && (b) != INT_MAX) ? /
                          ((a) + (b)) : INT_MAX)

   void floyd(int dist[][MAXSIZE], int path[][MAXSIZE], int n)
   {
       int  i, j, k;
       for (i = 0; i < n; i++)  
           for (j = 0; j < n; j++)
               path[i][j] = i;
       for (k = 0; k < n; k++)  
           for (i = 0; i < n; i++)
               for (j = 0; j < n; j++)  
                    if (dist[i][j] > MAXSUM(dist[i][k], dist[k][j]))
                    {
                         path[i][j] = path[k][j];
                         dist[i][j] = MAXSUM(dist[i][k], dist[k][j]);
                    }
   }

   void display_path(int dist[][MAXSIZE], int path[][MAXSIZE], int n)
   {
       int  *chain;
       int  count;
       int  i, j, k;
       printf(“/n/nOrigin->Dest   Dist   Path”);
       printf(  ”/n—————————–”);
       chain = (int *) malloc(sizeof(int)*n);
       for (i = 0; i < n; i++)
           for (j = 0; j < n; j++)
           {
               if (i != j)
               {  
                    printf(“/n%6d->%d    ”, i+1, j+1);
                    if (dist[i][j] == INT_MAX)
                         printf(“  NA    ”);
                    else
                    {
                         printf(“%4d    ”, dist[i][j]);
                         count = 0;  
                         k = j;
                         do
                         {
                             k = chain[count++] = path[i][k];
                         } while (i != k);
                         reverse(chain, count);
                         printf(“%d”, chain[0]+1);
                         for (k = 1; k < count; k++)
                              printf(“->%d”, chain[k]+1);
                         printf(“->%d”, j+1);
                    }
               }
           }
       free(chain);            
   }

   #define SWAP(a, b)  { temp = a; a = b; b = temp; }

   void reverse(int x[], int n)
   {
       int  i, j, temp;
       for (i = 0, j = n-1; i < j; i++, j–)
            SWAP(x[i], x[j]);
   }

   void readin(int dist[][MAXSIZE], int *number)
   {
       int  origin, dest, length, n;
       int  i, j;
       char line[100];
       gets(line);              
       sscanf(line, “%d”, &n);
       *number = n;
       for (i = 0; i < n; i++)
       {
           for (j = 0; j < n; j++)
                dist[i][j] = INT_MAX;
           dist[i][i] = 0;    
       }
       gets(line);              
       sscanf(line, “%d%d%d”, &origin, &dest, &length);
       while (origin != 0 && dest != 0 && length != 0)
       {
          dist[origin-1][dest-1] = length;
          gets(line);        
          sscanf(line, “%d%d%d”, &origin, &dest, &length);
       }
   }
     測試程序如下所示:
   int main(void)
   {
       int dist[MAXSIZE][MAXSIZE];
       int path[MAXSIZE][MAXSIZE];
       int n;
       printf(“/nInput the path information:”);
       printf(“/n—————————-/n”);
       readin(dist, &n);
       floyd(dist, path, n);
       display_path(dist, path, n);
       getchar();
   }
     其中readin函數規定了輸入的格式,第一列是指出有多少個城市;第二列以後每行三個數;第一個和第二個是一條路徑的起點和終點,第三個數是路徑的長度,最後以三個0作爲輸入結束條件。下面是一個輸入的例子:
              Input the path information:
            ————————————–
              4
              1          2          5
              2          1          50
              2          3          15
              2          4          5
              3          1          30
              3          4          15
              4          1          15
              4          3          5
              0          0          0
   對應的輸出結果爲:
     Origin->Dest      Dist          Path
  ———————————————-
        1->2             5           1->2
        1->3            15          1->2->4->3
        1->4            10          1->2->4
        2->1            20          2->4->1
        2->3            10          2->4->3
        2->4             5           2->4
        3->1            30          3->1
        3->2            35          3->1->2
        3->4            15          3->4
        4->1            15          4->1
        4->2            20          4->1->2
        4->3             5           4->3

 

 

floyd算法用以解決所有點對最短路徑。

floyd算法基本思想是遞推,動態規劃。我們記 dp[i][j][k] 表示圖中頂點 i 到 j 的最短路徑,且該最短路徑中,所經過的中間頂點(不包括 i, j) 的範圍爲 [1,k],由此我們可以得到以下遞推式:

dp[i][j][k]= w[i][j]   如果 k== 0

dp[i][j][k]= min{ dp[i][k][k-1]+ dp[k][j][k-1] }  如果 k>= 1。

實際中,空間上我們可以減少一維。

 

floyd算法同樣可以來解決一些其它問題

1) 有向圖的最小(或最大)環

這個問題答案其實就是自身到自身的最短路徑,運行完 floyd 後,對每個頂點取自身到自身距離的最小者。

 

2) 無向圖的最小環

根據以上的遞推式,dp[i][j][k] 表示 i 到 j 的最短路徑,且該最短路徑中,所經過的中間頂點(不包括 i, j) 的範圍爲 [1,k]。

此時我們可以枚舉出頂點序列最大爲 k+ 1 的所有最小環,如何枚舉:設與頂點序列最大的頂點 k+ 1 相連的兩個頂點爲 x, y,x,y 須滿足 x, y<= k。這樣最小環構成爲 邊<x,k+1>  邊<k+ 1, y> 及 x 到 y 的最短路徑。

Poj 1734 Sightseeing trip

#include <stdio.h>
#include <stdlib.h>

int const N= 110, inf= 5000000;
int mat[N][N], dist[N][N], pre[N][N], path[N], n, m, top= 0, p;

#define min(a,b) ((a)<(b)?(a):(b))

int main(){
    scanf("%d%d",&n,&);
    for( int i= 0; i<= n; ++)
    for( int j= 0; j<= n; ++){
        mat[i][j]= inf; dist[i][j]= inf; pre[i][j]= j; }
    while( m-- ){
        int u, v, d;
        scanf("%d%d%d",&u,&v,&d);
        mat[u][v]= min( mat[u][v], d );
        mat[v][u]= mat[u][v];
        dist[u][v]= mat[u][v]; dist[v][u]= mat[v][u];
    }
    int ans= inf;
    for( int k= 1; k<= n; ++){
        for( int x= 1; x< k; ++)
        for( int y= 1; y< x; ++){
            if( mat[x][k]+ mat[k][y]+ dist[x][y]< ans ){
                ans= mat[x][k]+ mat[k][y]+ dist[x][y];
                top= 0; path[top++]= k; p= x;
                while( y ){
                    path[top++]= p; p= pre[p][y]; 
                }
                path[top++]= y;
            }
        }
        for( int i= 1; i<= n; ++)
        for( int j= 1; j<= n; ++)
        if( dist[i][k]+ dist[k][j]< dist[i][j] ){
            dist[i][j]= dist[i][k]+ dist[k][j];
            pre[i][j]= pre[i][k]; }
    }
    if( top> 0 ){
        printf("%d", path[0] );
        for( int i= 1; i< top; ++) printf(" %d", path[i] );
        puts("");
    }else puts("No solution.");
    
    return 0;
}

 

3) 帶限制的多點對最短路徑

TOJ 3214 Find the Path
題意爲給一個城市圖,每個城市 i 有 ci 個警察,現有兩個城市 u 和 v,找一條最短路徑使得最短路徑上任意一個城市的警察數量不大於 k。解法依然用到了 floyd 算法的思想,回到 dp[i][j][k] 表示圖中頂點 i 到 j 的最短路徑,且該最短路徑中,所經過的中間頂點(不包括 i, j) 的範圍爲 [1,k] 這個定義,在這個問題中,我們加入中間頂點時按照警察數量從小到大的順序加入。所以 dp[i][j][k] 所得到的最短路徑中,每一箇中間頂點的警察數量不會超過頂點 k 的警察數量。
代碼

#include <iostream>
#include <algorithm>
#include <cstdio>

using namespace std;
int const N= 205, inf= 2000000;
struct Node{
    int cops, id;
}c[N];
int mat[N][N][N], n, m;

bool operator<(Node a, Node b ){
    return a.cops< b.cops; }
    
int main(){
    int test;
    scanf("%d", &test );
    while( test-- ){
        scanf("%d%d",&n,&);
        for( int i= 1; i<= n; ++){
            scanf("%d", &c[i].cops);
            c[i].id= i; }
        
        sort( c+ 1, c+ 1+ n );
        
        for( int i= 0; i<= n; ++)
        for( int j= 0; j<= n; ++) 
        mat[i][j][0]= inf;
        
        while( m-- ){
            int u, v, d;
            scanf("%d%d%d",&u,&v,&);
            u++,v++;
            mat[u][v][0]= d; mat[v][u][0]= d;
        }
        
        for( int k= 1; k<= n; ++){
            for( int i= 1; i<= n; ++)
            for( int j= 1; j<= n; ++)
            mat[i][j][k]= mat[i][j][k-1];
            
            for( int i= 1; i<= n; ++)
            for( int j= 1; j<= n; ++){
                int p= c[k].id; 
                if( mat[i][p][k-1]+ mat[p][j][k-1]< mat[i][j][k] )
                mat[i][j][k]= mat[i][p][k-1]+ mat[p][j][k-1];
            }
        }
        int q;
        scanf("%d",&);
        while( q-- ){
            int u, v, k;
            scanf("%d%d%d",&u,&v,&);
            u++, v++;
            
            int i= 1;
            while( i<= n && c[i].cops<= k ) i++; i--;
            
            if( mat[u][v][i]!= inf ) printf("%d/n", mat[u][v][i] );
            else puts("-1");
        }
        puts("");
    }
    return 0;
}

 

4) floyd 與有向圖的連通性

有向圖的傳遞閉包可以用 floyd 算法求出。
ZOJ 3232 It's not Floyd Algorithm
題意爲給出一個已經做過傳遞閉包的矩陣,求出原圖最少由多少邊組成。
先考慮原圖與做過傳遞閉包後的新圖的關係:對於原圖中的強連通分量,做過傳遞閉包後,強連通分量就變成了團,任意兩點都有邊,所以新圖中求得強連通分量一定是一個團,對於團,一定可以找到一個環把所有頂點連起來。可以證明,對於新圖中的有 n(n>1) 個頂點的強連通分量,原圖中至少需要 n 條邊才能構成,只要取一個環就行了。把所有強連通分量處理後,這時的新圖就了一個有向無環,這時我們可以做反閉包,求出剩餘圖所需的邊數。
代碼:

#include <stdio.h>
#include <stdlib.h>

int const N= 210;
int n, mat[N][N], map[N][N];
int dep[N], low[N], mark[N], stack[N], cnt, top, c, num[N];

void dfs( int u ){
    dep[u]= ++cnt; low[u]= dep[u]; stack[++top]= u;
    for( int v= 1; v<= n; ++)
    if( mat[u][v] ){
        if( dep[v]== 0 ) {
            dfs( v );
            if( low[v]< low[u] ) low[u]= low[v];
        }
        else if( low[v]!= n && dep[v]< low[u] ) low[u]= dep[v];
    }
    if( dep[u]== low[u] ){
        c++;
        do{
            int v= stack[top];
            mark[v]= c; low[v]= n;
        }while( stack[top--]!= u );
    }
}

int main(){
    while( scanf("%d",&n)!= EOF ){
        for( int i= 0; i<= n; ++)
        for( int j= 0; j<= n; ++) {
            mat[i][j]= 0; map[i][j]= 0; }
        
        for( int i= 1; i<= n; ++)
        for( int j= 1; j<= n; ++)
        scanf("%d", &mat[i][j] );

發表評論
所有評論
還沒有人評論,想成為第一個評論的人麼? 請在上方評論欄輸入並且點擊發布.
相關文章