前面的博文有寫過LIS O(nlogn)的做法,今天再複習一下。
戳這裏->http://blog.csdn.net/x_1023/article/details/70259967
首先考慮一個潛能數組c的作用:
c[i]表示長度爲i的最優上升子序列的末尾值(即末尾值的最小值,這樣決策一定最優,因前面部分沒有後效性)。
於是每次統計答案並更新c數組即可,以下爲一個更方便寫的板子,運用了lower_bound返回不小於值的特性和INF,寫法更簡潔:
#include<iostream>
#include<cstring>
#include<cstdlib>
#include<cstdio>
#include<algorithm>
using namespace std;
const int maxn=5005;
int n,s[maxn],c[maxn];
int main()
{
scanf("%d",&n);
for(int i=1;i<=n;i++)
scanf("%d",s+i);
int len=0;
memset(c+1,0x3f,sizeof(int)*n);
for(int i=1;i<=n;i++)
{
int pos=lower_bound(c+1,c+n+1,s[i])-c;
c[pos]=s[i];
}
printf("%d",lower_bound(c+1,c+n+1,0x3f3f3f3f)-c-1);
return 0;
}
考慮這道題,劉汝佳上的方法太過於麻煩,類似於一個單調隊列的思想,不過是二維所以需要set胡搞。
簡潔的做法可以利用LIS的思想。
首先掃兩遍,計算出每個節點向前和向後能延伸的最大長度,然後將前節點的向前長度和後節點向後長度一拼。樸素做法是枚舉兩個節點,爲
枚舉前後節點且枚舉無後效性的題目用LIS思想有奇效。
#include<iostream>
#include<cstring>
#include<cstdlib>
#include<cstdio>
#include<algorithm>
using namespace std;
const int maxn=200005;
int n,ans;
int s[maxn],c[maxn],l[maxn],r[maxn];
int main()
{
int T;cin>>T;
while(T--)
{
ans=0;
scanf("%d",&n);
for(int i=1;i<=n;i++)
scanf("%d",s+i);
l[0]=r[n+1]=0;
for(int i=1;i<=n;i++)
{
if(s[i-1]<s[i])l[i]=l[i-1]+1;
else l[i]=1;
}
for(int i=n;i;i--)
{
if(s[i+1]>s[i])r[i]=r[i+1]+1;
else r[i]=1;
}
memset(c+1,0x3f,sizeof(int)*n);
for(int i=1;i<=n;i++)
{
int len=lower_bound(c+1,c+n+1,s[i])-c;
ans=max(ans,len-1+r[i]);
c[l[i]]=min(c[l[i]],s[i]);
}
printf("%d\n",ans);
}
return 0;
}